De ultieme droom van veel beginnende schrijvers is om uitgegeven te worden bij een ‘echte’ uitgeverij. Je boeken komen in iedere boekhandel te liggen, gaan als warme broodjes over de toonbank, je zit aan tafel bij Mathijs van Nieuwkerk en Humberto Tan, en binnen de kortste keren kun je je baan opzeggen en je brood verdienen met schrijven. Helaas zal dit in de praktijk niet vaak gebeuren, maar af en toe breekt een onbekende schrijver door met een debuutroman. Peter Buwalda heeft met zijn Bonita Avenue in die zin het hoogst haalbare bereikt in de Nederlandse literatuur. Ook Özcan Akyol werd in een klap beroemd met zijn boek Eus.
Reguliere uitgevers krijgen tientallen, zo niet honderden manuscripten per maand aangeboden, maar er worden er jaarlijks maar een paar uitgegeven. Dat betekent dat je met kop en schouders boven de rest moet uit steken.
Als je dan uiteindelijk hebt besloten om je manuscript naar zo’n reguliere uitgever te sturen, rijst natuurlijk de volgende vraag: welke uitgever? Het heeft natuurlijk helemaal geen zin om je gedichtenbundel te sturen naar een uitgever van kinderboeken. Niet iedere uitgever geeft chicklit uit, en datzelfde geldt voor thrillers en autobiografieën.
De komende weken zal ik aandacht besteden aan uitgeverijen én hun specifieke fonds. Op die manier kun je zien bij welke uitgever jij moet zijn met jouw boek, en hoe je je manuscript moet aanleveren.